Strona:PL Antologia współczesnych poetów polskich (1908).djvu/116

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
KONSTANTY MARYAN GÓRSKI
ur. 1862 r. w Woli Pękorzewskiej w pow. Skierniewickim. Poezye: »Wierszem« 1902.


TRZY MODLITWY.

Błądziłem więcej niż cierpiałem,
I bóle ze mną w świat iść muszą;
Spraw, niechaj odtąd cierpię ciałem.
— Nie duszą.

Ukorz mię w dumie najboleśniej,
Każ na barłogu się położyć,
Lecz pozwól duszy mojej, pieśni,
Znów ożyć.

Gdybym na cudzym żebrząc progu,
Miał Tobie bluźnić bezprzytomnie,
Wstań: jak do Joba na barłogu,
Mów do mnie.



Żem o Twych dłoniach, okutych w pioruny.
Zapomniał, zgiąłeś głową mą do prochu.
I gdy mi serce ustało w popłochu.
Na nerwy palce kładłeś, jak na struny.

Jak zabitego wroga Tyś mię włóczył
Wszędzie, gdzie serce krwawi się i targa