Strona:PL Antologia poetów obcych.djvu/059

    Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
    Ta strona została uwierzytelniona.
    MONOLOG RAGNILDY,
    Z TRAGEDYI „OLAW SAMOZWANIEC“.
    (Z ADAMA OEHLENSCHLAEGERA)
    1779 † 1850.

    Tak, stać się musi! Dobędę spełnienia
    Mnogich, niespanych nocy mych marzenia,
    Gdy przed mej chaty rozwartemi wroty,
    Gwiazd tajemniczych śledziłam obroty.
    Gdy zórz północnych blaski, niby rój
    Widm, dziki taniec zawodziły swój,
    To jako miotły rozczochrane, krwiste,
    To jako mieczów głownie płomieniste.

    Wśród wycia wichrów głos duchów brzmiał mi:
    Do dzieła! pomścij znieważonej czci,
    Dawnych rycerzy!... Nie daj tym zuchwałym
    We srebrnych blachach, karłom zniewieściałym,
    Zatrzeć i pogrześć w niepamięci, mocnych
    Postaci dawnych mocarzy północnych.