Strona:PL Anna Ciundziewicka - Gospodyni litewska.djvu/21

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

pada, aby też wieprze nie dostawały w pomyjach kawałków mięsa i wnętrzności od ptastwa i źwierząt, bo od tego węgrowacieją. Zagroda, w któréj stoją, powinna być czysto zawsze utrzymana. (Patrz karmienie wieprzy).
Pierze od ptastwa i źwierzyny należy zawsze w jedno miejsce zbierać, to się zda na pierzyny dla sług i czeladzi, a nawet na podlejszą gościnną pościel. (Sposób obrabiania go opisany jest niżéj). Puch zaś i pierze od gęsi i kaczek ochmistrzyni u siebie oskubać i schować powinna.
Krew od zarzniętych bydląt albo podlewać pod drzewa rodzajne należy, albo ją wylewać do gnojarni, gdzie się też zrzucają wnętrzności od bydląt i ptastwa, jeśli się je pod drzewa nie podkopuje.
Skórki od cieląt i baranów zarzniętych, kucharz natychmiast starszemu pastuchowi oddawać powinien. Te zaś, które się z zajęcy zdejmują, należycie zasuszone, mogą się potém hurtem przedać kapelusznikom.
Od cieląt brzuszki czyli slazki dobrze oczyszczone i osolone zasuszają się według sposobu podanego (patrz niżéj), dla użycia ich do roboty sérów holenderskich i szwajcarskich.
Dobry kucharz dbać powinien o to, aby się nic w kuchni nie głumiło, ale przeciwnie, wszystko jakiś użytek i przeznaczenie miało. Także, żeby we właściwéj porze wszystkie przyprawy kuchenne, solone, suszone i wędzone, porobione były i przygotowane do użycia. Niektórzy nawet mają tę wadę, iż zrobionym już i przygotowanym zapasom dadzą się zepsuć, nie używszy ich w przyzwoitéj porze. Dla uniknienia téj niedorzeczności, trzeba mieć wszystkie te przyprawy i zapasy wciągnione w regestr, z wymienieniem liczby słoików i naczyń ich zawierających, aby sobie przypomnieć, kiedy się co ma użyć. Każde naczynie spróżnione oczyścić i wyszorować dobrze, i postawić w miejscu, gdzie się rozsy-