Ta strona została przepisana.
Zając.
Cóż więc słabemu zostaje.
Daniel stary.
Przymierze,
Co pomódz zdolne, a wolność zastrzeże.
Ale w przymierzu, nie miara postaci
Niech ci wskazuje wrogów albo braci.
Równe potrzeby i dążności równe,
To kit przymierza, to zasady główne.
Słoń wielki, silny, nie zje cię choć może,
A szczur zje zawsze, jak mu traf pomoże.
Zając.
Cóż więc mam robić?
Daniel stary.
Ufać tylko sobie.
Tchórz.
A ja nieszczęsny, cóż ja teraz zrobię?
Daniel stary.
Zmykaj.
Tchórz.
Boję się.
Daniel stary.
Zostań.
Tchórz.
Niebezpiecznie.
Zginę z mym rodem.
Daniel stary.
Nie, będziesz żył wiecznie.
