Strona:PL Aleksander Fredro - Dzieła tom I.djvu/100

Jakub (gniewliwie).

 Hm! czubka!

Radost.
(obraca go, śmieje się, sam podrygując na jednéj nodze).

 La pirouette!

Astolf (śmieje się)

 Brawo!

(Radost Julii podaje rękę, Astolf uprzedza Zdzisława i podaje rękę Zofiii.)

Jakub (do Radosta, obruszony).

Otby Panicz statkował.

(Damy, Radost i Astolf wychodzą, Jakub po krótkiém milczeniu)

 Wiem ja co się święci.

(spoglądając na Etienna)

Pszczółka tam być nie może, gdzie się truteń kręci.

(wychodzi przedrzeźniając Etiennowi, który wzajemnie)

---

SCENA V.
Zdzisław, Etienne.

(Zdzisław wrócił ode drzwi; nie widząc za sobą stojącego, mówi pierwsze wiersze.)

Zdzisław (dostając list).

Nie słucha mnie... zatém list... albo, nie.. list wolę;
Siostra... nie, nie, w pokoju położę na stole...

(chce iść ku drzwiom pokoju Zofii, wraca postrzegłszy Etienna i siada tyłem do niego)

Jest natręt!

Etienne.

 Sługa pański! pan się, widzę, nudzi...
Ej, za granicąto żyć!... tam to widać ludzi...
W Francyi nie tak jak tu, tam pastuszek lada
O tyci, a już, panie, po francuzku gada.