pierwsze w 1900 r. w Paryżu i w Dijon, następne w Amiens, Annecy, Beaune, Besançon, Bordeaux, Boulogne-sur-Mer, Chaumont, Grenoble, Le Havre, Lille, Lyon, Marseille, Montpellier, Nancy, Nice, Reims, Roubaix, Saint-Claude, Saint-Omer, Tournon i t. d.
Dopiero jednak po 1900 roku ruch w sprawie języka międzynarodowego przyjął istotnie imponujące rozmiary. Sprawę poruszano na wielu kongresach i zjazdach, które odbyły się podówczas w Paryżu z powodu wystawy powszechnej i utworzono Delegacją specjalną do rozpatrzenia i przyjęcia języka międzynarodowego[1]. Sprawę zaś esperanta ujął w swoje ręce rozgałęziony po całej Francji „Touring-Klub” francuski, stowarzyszenie zamożne, rozporządzające znacznemi stosunkami i środkami materjalnemi. Jednocześnie choć w mniejszym stopniu ruch esperancki rozwijał się powoli i w innych krajach. Pismo rosyjskie „Wiestnik opytnoj fizi-
- ↑ Ob. książkę naszą p. t. «Język międzynarodowy: Historja, krytyka, wnioski.
