Strona:PL Adam Zakrzewski - Historja i stan obecny języka międzynarodowego esperanto.djvu/60

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

zamknięcia granicy rosyjskiej dla „Esperantista,” pismo istnieć przestało. Wkrótce jednak inny kraj objął przodownictwo w sprawie Esperanta i przyznać należy, iż potrafił postawić ją tam odrazu na jawnym, szerokim, prawdziwie naukowym gruncie.


III. Stan obecny sprawy Esperanta.

W roku 1895 Esperanto zaczął rozpowszechniać się we Francji. Pismo „l’Etranger,” redagowane przez profesora Emila Lombard, zaczęło zamieszczać artykuły pisane po esperancku pióra J. Waśniewskiego, V. Langleta, V. Szmurły, J. Janowskiego, Gerneta i in. a pisma „Le grand sténographe” i „Gazette Sténographique” rozpoczęły druk gramatyki i ćwiczeń; poparł wreszcie sprawę wielki i poczytny w całej Europie dziennik polityczny „L’Inde-

    1 do Belgji, Anglji, Portugalji, Brazylji. W r. 1890 E. de Wahl obliczał, iż 93% wszystkich esperantystów zamieszkuje w Rosji.