Strona:PL Adam Zakrzewski - Historja i stan obecny języka międzynarodowego esperanto.djvu/51

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

dział w głosowaniu, zaś z liczby tej ⅔ głosów wyraziło się za proponowaną zmianą, — stałaby się ona obowiązującą dla wszystkich.
Po tem ogłoszeniu posypały się projekty. Opracowawszy je i wypróbowawszy, dr. Zamenhof w N-rach 4 i 5 1892 r. prosił czytelników o wyrażenie opinji co do zmian następujących: zupełnego usunięcia przedimka, zamiany końcówki w przysłówkach przez znak ’ (adi’ zamiast adiaŭ), usunięcia końcówek j i n w przymiotnikach, zastąpienia litery i w zaimkach i przysłówkach typu kia, tia, ĉia, kial, kiam przez ’ ((k’a, k’el, nеn’е…).
Większość zgodziła się na trzy pierwsze zmiany, odrzuciwszy czwartą. Gdy jednak najpoważniejsi esperantyści przeciw nim zaoponowali, dr. Zamenhof cofnął swoje propozycje, zrzekając się zupełnie projektowania jakichkolwiekbądź zmian. Inni za to esperantyści wciąż podawali różne projekty: zastąpienia kaj przez e (Trompetter), estas przez es (Krikortz), esti, estas, estis przez i, as, is (V. Serbin), przez e (anstate, hiere