Strona:PL Adam Zakrzewski - Historja i stan obecny języka międzynarodowego esperanto.djvu/52

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

— V, Serbin), ’sti ’stas zamiast esti, estas (M. Goldberg), usunięcia liter akcentowanych, zamiany przysłówków kie, kiam, kial i t. d. przez inne na pierwiastkach łacińskich utworzone: alore, kande, kvante, nula, sempre, tante, zastąpienia kaj, ĉu i plej przez ed, eske, mas (Grabowski) i t. d.
Na podstawie tych różnych propozycji dr. Zamenhof opracował więc nową gramatykę i słownik, usuwając w tym ostatnim dla większej jednolitości pierwiastki germańskie, które zastąpił łacińskiemi. Nowy projekt ogłoszony został w N-rach 2, 4, i 5-ym Esperantista 1894 r. i poddany pod głosowanie w postaci trzech wniosków, następujących: 1) nie zmieniać formy pierwotnej języka; 2) przyjąć nową jego formę zreformowaną i 3) wprowadzić inne zmiany, — do czego później na wniosek Forkartha dodano jako punkt czwarty: 4) przyjąć nową formę, lecz z pewnemi zmianami. W razie uchwalenia jednego z dwóch ostatnich wniosków tą samą drogą rozpoczętoby nanowo rozpatrywanie nowych projektów zmian.
Nadto, wskutek skarg na zbyt trudne