Strona:PL Adam Asnyk-Poezje t.2.djvu/167

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
Julian Apostata.




Na czele bitnych rzymskich legionów,
Spaliwszy na Tygrze floty, —
Gdzie przed wiekami wódz Macedonów
Rozbijał swoje namioty,

Stanął zazdrosny jego podboju,
Świeżą okryty purpurą
Cezar, co, wedle sługi pokoju,
Na słońcu prawdy był chmurą.[1]

Pieszcząc w swem sercu przeszłości marę,
Chrystusa sieciom niechętny,
Zamierza wskrzesić imperyum stare
I Olimp bogów ponętny.

  1. Tak panowanie Juliana nazywał Atanazy biskup Aleksandryjski.