Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/290

 — Nie.
 — Zostawię mego służącego tutaj, pan zajmiesz jego miejsce aż do Genewy, a w Genewie zostaniesz już samym sobą. Przebędziemy Alpy, dostaniemy się do Włoch, napiszesz pan do Ludwiki aby do ciebie przyjechała, a potém zamieszkacie mały śliczny dumek nad brzegiem jeziora większego, tylko o milę od Arona oddalony, który jest moją własnością.
 — Oh! jakiż to by był piękny zachwycający sen.
 — Tak to, odmawiasz?
 — Czyż, mogę przyjąć? Ja, cudzoziemiec, bez żadnych zasobów, ja mam przyjmować od ciebie pani taki dar wielki? To być nie może! tak, tak, odmawiam.
 — To też nie panu ofiaruję go, lecz Ludwice; pomiędzy kobietami nie istnieją takie przesądy i uprzedzenia jak pomiędzy kobietą i mężczyzną istnieć mogą, i to co pan odmawiasz ona bardzo śmiało może przyjąć.
 — Oh! pani jesteś aniołem.
 — Więc tedy?
 — Więc poruczam się pani, gdyż jesteś moją opatrznością na tym święcie.
 — To bardzo dobrze. We dwa dni wyjedzie-