Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1453

 — A teraz?
 — Jestem żonaty.
 — To wynalazła się żona?
 — Wynalazła. Jeżeli pani masz jakie do włoch polecenia, możesz mi je powierzyć, za kilka dni bowiem tam jadę.
 — Może chcesz pan pomieszkać w moim pałacu nad wielkim jeziorem? zapytała uśmiechając się Henryka.
 — Żartownisia!
 — Więc pchnął cię szapadą? zagadła Henryka, bo nie było ciągu w jéj myślach, tak samo jak porządnego wątku w jéj czynach. — O Henryka pewnie pytasz pani? tak jest dał mi pchnięcie szpadą.
 — Opowiedział mi to sam Henryk, niezmiernie się uśmiałam.
 — Dzięki za przychylność.
 — Ależ pan okropnie zostałeś pomszczonym.
 — Jak to?
 — Czy nie wiesz co mu się przytrafiło?
 — Niewiem.
 — Miał się żenić.
 — To wiem.
 — Zdaje się że znalazł ojcca. Jedzie więc uścisnąć dawcę życia swego, wraca, i znajduje narzeczoną, poślubioną komu innemu.
 — Biedny człowiek! ani razu wżyciu swojém nie był szczęśliwym.
 — Dzięki panu, odezwała się Henryka, będę pamiętała te słowa jego; i wiesz co potém zrobił?