Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1321

 — Czyż go nie ma?
 — Nie ma wcale.
 — Gdzieżby się mógł ten list podziać? wyrzekła Eufrozyna.
 — Czy pewnym jesteś żeś go tam położył? zapytaj się Athenaisy, czy przyszedłszy tu sprzątać nie położyła go gdzie indziéj.
 — Aby tylko nie został skradzionym, zawołała przyjaciółka.
 — Przez kogo? zapytał pan Van-Dick.
 — Jak się ma w domu swoim nieznajomych... odrzekła Eufrozyna.
 Tristan zbladł na tę obelge.
 — Czyż nie znasz pan służących swoich, zapylała Van-Dicka; ten ostatni, zrozumiał po tonie, obelżywe chęci żony i zaraz odpowiedział.
 — Eufrozyna ma słuszność, zawsze się można obawiać ludzi służących; jednakowoż bardzoby mnie to dziwiło, bo ten chłopiec ma minę bardzo uczciwą, a za Athenais ja ręczę.
 — Ty nie ruszałeś listu? zapytała się syna pani Van-Dick.
 — Nie mamo.
 — Ale widziałeś go może?
 — Widziałem.
 — I poznałbyś ten list?