Przejdź do zawartości

Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/61

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Sir Charles dał słowo honoru że zaślubi Emmę Lyonę jak tylko dojdzie pełnoletności. Tymczasem Emma zezwoliła na porwanie siebie.
Kochankowie żyli, w istocie jak mąż i żona, mieli troje dzieci, które słowem ich ojca miały być uprawnione przez małżeństwo.
Lecz, w czasie tego wspólnego pożycia, skutkiem zmiany ministerstwa, Grenwille utracił urząd przynoszący mu większą część jego dochodów. Szczęściem zdarzyło się to przy końcu trzeciego roku, kiedy Emma dzięki najlepszym profesorom z Londynu, poczyniła znakomite postępy w muzyce i rysunku; oprócz tego wydoskonaliwszy się w swoim rodowitym języku, nauczyła się francuzkiego i włoskiego; deklamowała jak mistress Siddons, i doszła wielkiej doskonałości w sztuce pantomin i pozowania.
Pomimo utraty miejsca Grenwille nie miał odwagi zmniejszyć swoich wydatków; tylko napisał do wuja prosząc go o pieniądze. Każdej prośbie wuj jego natychmiast zadość czynił; lecz nakoniec na ostatnią, sir William Hamilton odpowiedział, że niedługo sam myśli jechać do Londynu i że skorzysta z tej podróży, aby rozważyć interesa synowca.
Słowo rozważyć przeraziło młodych ludzi, pragnęli i obawiali się jednocześnie przybycia sir Williama. Nagle zjawił się przed niemi kiedy nie wiedzieli nawet o jego przyjeździe. Od ośmiu dni był w Londynie.
Tych ośmiu dni użył Hamilton na wywiadywanie się o swoim synowcu, a ci do których się udał po wiadomości, nie omieszkali powiedzieć mu, że przy-