Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/53

Arabella, jednocześnie, wyjęła mały woreczek zawierający kilka sztuk złota i podała go jej.
 Młoda dziewczyna zaczerwieniła się, przyjęła bilet, włożyła go za stanik, lecz instynktownie odepchnęła woreczek.
 I kiedy miss Arabella nastawała, mówiąc że pieniądze te zdadzą się jej na drogę do Londynu:
 — Dziękuję pani — odpowiedziała Emma — jeżeli pójdę do Londynu, będę miała na drogę dość małych oszczędności jakiem już zebrała i jakie zrobię jeszcze.
 — Czy na swoich dziesięciu szylingach co miesiąc? — zapytała miss Arabella śmiejąc się.
 — Tak pani — skromnie odpowiedziała dziewczynka. Na tem się skończyło.
 W kilka miesięcy później, syn pana Hawarden, M James Hawarden, sławny chirurg z Londynu, przyjechał odwiedzić ojca; on również uderzony został pięknością Emmy i przez cały czas pobytu w miasteczku Flint, był dla niej dobrym i przyjacielskim; tylko nie namawiał ją wcale jak Romney, aby udała się do Londynu.
 Po trzech tygodniach pobytu u ojca, odjechał, zostawiając dwie gwinee dla małej bony dzieci, w nagrodę starań jakiemi otaczała jego siostrzeńców. Emma przyjęła je bez wstrętu.
 Miała przyjaciółkę imieniem Fanny Strong, a ta miała brata który się nazywał Ryszard.
 Emma nigdy się nie dopytywała czem się zajmuje jej przyjaciółka, chociaż była lepiej ubraną niż na to pozwalało jej położenie. Myślała że za-