Przejdź do zawartości

Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/320

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

mieckiej uchwaliła plany wojny z 96 i 97 r. Plany przy wykonaniu których, generałowie Austryaccy, nawet sam arcyksiążę Karol, zostali pobici.
— Nie, Najjaśniejszy Panie odpowiedział Mack, prosiłem mego dostojnego Pana cesarza Austryackiego, aby w tej kwestji zostawił swobodę działania.
— I zapewne zgodził się na twą prośbę?
— Tak, Najjaśniejszy Panie.
— I niewątpliwie zajmiesz się tem niezwłocznie? wszak prawda kochany generale, bo przyznaję iż niecierpliwie oczekuję poznania twego planu.
— To już zrobione, powiedział Mack, tonem człowieka zupełnie z siebie zadowolnionego.
— Ah! zawołał Ferdynand, wpadając w dobry humor jak zwykle gdy mu się zdarzała sposobność wyszydzenia kogoś, — ah! słyszycie panowie. Zanim jeszcze obywatel Garat wypowiedział nam wojnę w imeniu tej niegodnej Rzeczypospolitej, ta już dzięki geniuszowi naszego głównego dowódzcy została pobitą. Prawdziwie, Bóg i św. Januarjusz opiekują się nami. Dziękuję ci kochany generale, dziękuję.
Mack napuszony dumą, komplimentem króla który wziął za prawdę, skłonił się.
— Co za nieszczęście, zawołał tenże, że nie mamy mapy naszego państwa i państwa Rzymskiego, aby na niej śledzić działania generała. Mówią że obywatel Bonaparte, ma w swoim gabinecie na ulicy Chantereine w Paryżu, wielką mapę, na której naprzód oznacza swoim sekretarzom i adjutantom punkta, na których pobije generałów austrjackich, Baron byłby nam naprzekor wskazał punkta, gdzie