Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/310

wybrzeżach Nilu, a dostarczonych mu przez Dyrektoriat.
 — Tak, nie mniej sucho, odparł król, ale w braku obywatela Bonapartego, który jest bardzo łaskawym tytułując się tylko zwycięzcą z Dego, Montenotte, Arcoli i Mantui, kiedy mógłby się jeszcze nazywać zwycięzcą z Roveredo, Bassano, Castiglione i Melessimo, pozostaje jeszcze Francji Massena, zwycięzca z pod Rivoli; Bernadotte, zwycięzca z pod Tagliamento i Augereau, zwycięzca z pod Lodi; Jourdan, zwycięzca z Fleurus; Brune, zwycięzca z Alkmaeru; Moreau, zwycięzca Radstadtu. Przyznacie sami, że jak dla nas, cośmy nigdy nikogo nie zwyciężyli, to spora liczba zwycięzców, nie rachując Championnetta zwycięzcy Duńczyków, o którym zapomniałem, a zwracam waszą uwagę, że ten ostatni znajduje się o trzydzieści mil od nas, to jest, o trzy dni drogi.
 Królowa uśmiechnąwszy się, wzruszyła ramionami, słysząc o Championnecie, i wiedząc o jego chwilowej bezwładności; król ten uśmiech wziął dla siebie.
 — Najwięcej jeżeli o dwie lub trzy mile się pomyliłem, powiedział Odkąd Francuzi zajęli Rzym dość często zapytywałem jak daleko są od nas abym nie miał tego wiedzieć.
 — Oh! nie powątpiewam panie o twoich wiadomościach geograficznych, odparła królowa, poruszywszy wzgardliwie ustami.
 — Nie rozumiem, pani tylko nie wierzysz moim zdolnościom politycznym. Ale chociaż San Nicandro usilnie pracował, aby ze mnie zrobić osła, co zda-