Przejdź do zawartości

Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/222

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

miljon, ten z 500.000 franków Luizy, jeżeliby się zgodziła być jego żoną, mógł dobrym obrotem być niezmiernie powiększony i Luizę uczynić najbogatszą kobietą Neapolu, mogącą współzawodniczyć w elegancji z najwyższą arystokracją, zaćmić wielkie damy swoim przepychem tak, jak już zaćmiła je swoją pięknością Luiza nie dała się olśnić tą świetną przyszłością, a San Felice szczęśliwy i dumny, że Luiza wyrzekła się dla niego sławy Moliterna, dowcipu i elegancji Rocca Romana, majątku i przepychu Andrzeja Hackera, San Felice zaprosił Andrzeja Hackera, aby bywał u niego ile razy zechce, jako przyjaciel ale pod warunkiem, że wyrzecze się swej roli pretendenta.
Nakoniec termin naznaczony przez samego San Felice upłynął 14 listopada w rocznicę uczynionego przyrzeczenia, umierającemu księciu Caramanico. Skromnie, bez żadnej wystawy, tylko w obecności księcia Franciszka chcącego służyć za świadka swemu przyszłemu bibljotekarzowi, San Felice i Luiza Molina, zostali połączeni w kościele Piedigrotta.
Natychmiast po dokonaniu małżeństwa, Luiza prosiła męża, jako o pierwszą łaskę, aby zmniejszył dom i postawił go na dawnej stopie, pragnąc żyć tak samo, jak żyła przez lat czternaście. Stangreta i kamerdynera oddalono, powóz i konie sprzedano; zatrzymano tylko młodą pokojówkę Ninę, zdającą się być serdecznie przywiązaną do swej pani Naznaczono pensję starej wychowawczyni, tęskniącej zawsze za Portici. Wracała tam uradowana, jak wygnaniec powracający do rodzinnego kraju, Ze wszystkich znajomości, zawiązanych w ciągu