Strona:PL-Jan Sowa-Ciesz się, późny wnuku!.pdf/6

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

nić i utrzymać kurs wymiany względem dolara na poziomie ustalonym ponad dziesięć lat wcześniej: 25 bahtów za dolara. Pomimo półtoramiesięcznej walki, która kosztowała Bank 30 mld dolarów[1], krachu nie udało się powstrzymać. Bank Centralny został w końcu zmuszony do uwolnienia kursu bahta. Tajska waluta z dnia na dzień straciła 40% wartości. W efekcie ogłoszono natychmiastowe bankructwo szesnastu instytucji finansowych, w tym kilku wielkich banków, które z powodu dewaluacji nie były w stanie utrzymać zobowiązań wobec zagranicznych partnerów.
 Wydarzenia w Tajlandii wywołały serię poważnych problemów finansowych w większości krajów Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej. Zagraniczny kapitał w panice wycofywał się z regionu. W ciągu miesiąca doszło do znacznej dewaluacji na Filipinach i w Indonezji. Malezja, Singapur i Korea Południowa przeznaczyły miliardy dolarów na obronę swoich walut. Giełda w Hongkongu straciła 10% wartości (czyli prawie 30 mld dolarów), w Japonii zbankrutowały między innymi takie firmy jak Sanyo Securities (3 mld dolarów stracone w niespłaconych kredytach) oraz Hokkaido Takushoku Bank (jeden z dziesięciu największych japońskich banków)[2]. Jak podaje Lucian Pye, o ile w 1996 r. do Korei Południowej, Tajlandii, Malezji, Indonezji i Singapuru napłynęło 96 mld dolarów, o tyle w 1997 r. odpłynęło stamtąd 150 mld. PKB Indonezji per capita w ciągu tego roku spadł z 3 tys. dolarów do zaledwie 600. Pracę w Azji straciło około 10 mln ludzi[3]. Echo tych wydarzeń dotarło również do rynków międzynarodowych. 27 października 1997 r. na Wall Street indeks Dow Jones stracił 554 punkty, co stanowiło wtedy rekordowy dzienny spadek w jego historii i doprowadziło do chwilowego zawieszenia działania nowojorskiej giełdy[4]. Azja Południowo-Wschodnia pogrążyła się w głębokim kryzysie, którego skutki dają o sobie znać do dzisiaj. Tajlandia przez dwa kolejne lata notowała ujemny wzrost gospodarczy na

  1. ↑ Zob. tamże, s. 101.
  2. ↑ Zob. zestawienie The Crash: Timeline of the Panic, „Frontline”, http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/shows/crash/etc/cron.html.
  3. ↑ Zob. L.W. Pye, „Wartości azjatyckie”: od efektu dynama do domina?, w: Kultura ma znaczenie. Jak wartości wpływają na rozwój społeczeństwa, red. L.E. Harrison, S.P. Huntington, tłum. S. Dymczyk, Poznań 2003, s. 363.
  4. ↑ Zob. The Crash, dz. cyt. Chodzi tu o spadek liczony w punktach, a nie w procentach.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:PL-Jan_Sowa-Ciesz_się,_późny_wnuku!.pdf/6&oldid=1805676”