Strona:PL-Józef Ignacy Kraszewski-Sztuka u Slowian.pdf/133

wnijściu przeciwnéj. W ten sposób zdaje się urządzoną być musiała świątynia w Arkonie. Bałwan bowiem przerąbany do pół nóg, powalił się na bliższą ścianę, a zatém od miejsca na którem stał, do ściany na którą upadł, mniéj oddalenia było, niżeli długość jego; ten zaś był kolossalny (ingens in aede simulacrum omnem humani corporis habitum granditate transcendens), może tak wysoki jak posąg Rugiewita, który do łokci sześciu dochodził.
 Od miejsca więc na którem stał, do ściany na którą się obalił, musiało być cztery do pięciu łokci. Przypuścić jednak niepodobna, żeby wszystkie ściany świątyni, były tak zbliżone, kiedy Saxo zowie ją wielką i wspaniałą; przy tém zdaje się że sam Saxo, pisząc o ścianie bliższéj, wyraża przez to, że inne bardziéj były odsunięte. Cztery słupy i wspaniałe opony do ziemi spadające, oddzielały przybytek od wstępnéj części świątyni. Mówiąc o tych zasłonach Saxo, zowie je raz kobiercami (auleis nitebat), to znowu purpurowém obiciem (purpura claudebatur): widać więc, że to były purpurowe wzorzyste tkaniny. Nad świątynią, wznosił się rodzaj kopuły; główne bóztwo zajmowało pod nią piérwsze miejsce, a wokrąg stały inne bałwany i sprzęty poświęcone.
 Przodowa wstępna część świątyni, okrążająca przybytek, ze trzech lub czterech stron, większa być zapewnie musiała od niego. Ściany jéj ozdabiały rzeźbione wyobrażenia czczonych przedmiotów, rogi źwierząt, purpurowe obsłony, a rzeźba malowana żywemi farbami, ukazywała się i zewnątrz... Że była dosyć wypukłą, świadczy życiopisarz ś. Ottona, (Sculpturas de parietibus prominentes). Wystawiała zaś bogów, boginie, ludzi, ptaki, źwierzęta, płazy, wszystko co miało związek ze czcią religijną i obrzędami. Niewszystkie jednak świątynie, opasywały zarzucone drzewem ściany, inne jak Rugiewitowa, były wzniesione na samych słupach, a między niemi próżną