Strona:Oscar Wilde - De profundis.djvu/112

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

abym mógł, gdy mrok zapadnie, iść w dal, nie potykając się; powionie wiatrem na ślady stóp moich, aby nikt z tych, co chcą mnie ukrzywdzić, nie mógł pójść za mną; oczyści mnie w wielkich wodach i uleczy gorzkiemi ziołami.