| Rok | Liczba ogólna- na ludności |
Liczba Polaków |
Udział procentowy- towy ludności polskiej |
| 1816 | 791,772 | 517,809 | 65,4 |
| 1849 | 1,333,708 | 804,165 | 60,3 |
| 1890 | 1,751,642 | 1,047,409 | 59,8 |
| 1900 | 1,887,275 | 1,156,866 | 61,3 |
Z zestawienia tego, gdyby dane statystyczne były ścisłe, wynikałoby, że liczba ludności polskiej zmniejszyła się w stosunku do ogólnej liczby mieszkańców W. Ks., od r. 1816—1849 o przeszło 5%, od r. 1849—1890 o 1/2%, w ostatniem dziesięcioleciu zaś zwiększyła się o 1½%. Dość spojrzeć na te cyfry, aby uznać je za bardzo podejrzane. Bardzo jest prawdopodobne, że w początkach wieku XIX zmniejszył się skutkiem silnego napływu Niemców do W. Księstwa udział procentowy ludności polskiej. Natomiast dalsze obniżanie się udziału procentowego ludności polskiej do r. 1890 jest wcale nieprawdopodobne, bo napływ Niemców zmalał znacznie, a wychodźtwo Polaków nie było zbyt silne. Mniej jeszcze zaufania budzi cyfra ostatnia, +1½%, za czas od r. 1890—1900. W tym bowiem właśnie czasie zwiększył się zarówno napływ Niemców do Księstwa, w związku z polityką germanizacyjną, jak i odpływ ludności polskiej do innych dzielnic państwa pruskiego. Wprawdzie i Niemcy wyprowadzają się w czasach ostatnich z Księstwa w znacznej liczbie na zachód, ale odpływ ich nie mógł być w ostatniem dziesięcioleciu tak wielki, ażeby tem tłómaczyło się znaczne zwiększenie się udziału procentowego ludności polskiej. Przekonywamy się o tem, porównywając ogólną liczbę wychodzców z Księstwa z liczbą wychodzców młodocianych (poniżej lat 16). Ogółem naliczono w r. 1900 osób, urodzonych w W. Księstwie, a mieszkających w innych dzielnicach państwa, okrągło 488,000, a w tej liczbie tylko okrągło 52,000 poniżej lat 16. Liczba młodocianych wychodźców wynosi więc niespełna 11%, gdy w całem państwie jest ich okrągło 35, a w Poznańskiem 40%. Wynika z tego, że z osób urodzonych w Księstwie, a mieszkających w innych dzielnicach, znaczna większość wyprowadziła się z Księstwa
