cyonalny, 2) starostę krajowego, 3) członków rady prowincyonalnej i 4) wydziały obwodowe. 1) Wydział prowincyonalny W. Ks. Poznańskiego (Provincialauschuss) składa się z prezesa, 8 członków i tyluż zastępców, oraz starosty krajowego. Zadaniem jego jest przygotowywanie wniosków, które mają być przedstawione sejmowi, przeprowadzanie uchwał sejmu, mianowanie urzędników autonomicznych prowincyonalnych, prowadzenie całego gospodarstwa autonomicznego, wydawanie opinii o sprawach, przedstawianych przez ministeryum zarządowi prowincyi. 2) Starosta krajowy (Landesdirektor) jest najwyższym urzędnikiem wykonawczym wydziały prowincyonalnego. Jest on wybierany przez sejm i musi
być zatwierdzony przez króla. Reprezentuje on wydział na zewnątrz, kieruje biurem wydziału, wykonywa jego postanowienia i może korzystać przytem z pośrednictwa i pomocy autonomicznych władz powiatowych i gminnych, ale nie jest uprawniony do udzielania im rozkazów. Wydział prowincyonalny i starosta krajowy są zupełnie niezależni od przedstawiciela władzy centralnej, naczelnego prezesa, ale oczywiście muszą porozumiewać się z nim. 3) Rada prowincyonalna (Provincialrath) jest organizacyą mieszaną. Składa się ona z naczelnego prezesa, dwóch mianowanych przez króla (ministeryum) radców regencyjnych i 5 członków, wybranych przez sejm, oraz tyluż zastępców. Posiada ona głównie
