urodził się 24. maja 1847 r. w Jaśle. Już w gimnazyum należał do najlepszych uczniów; szczególniej odznaczał się zamiłowaniem do języków klasycznych. Złożywszy egzamin dojrzałości z odznaczeniem, udał się do Wiednia na studyum prawa. Uzyskawszy stopień doktora praw i odbywszy praktykę koncypienta w kancelaryi dr Maksymiliana Mengera, otworzył najpierw na spółkę z dr Hermanem Zieglerem potem samodzielną kancelaryę adwokacką. Odznaczył się jako znakomity obrońca w sprawach kryminalnych a nawet wydał dzieło „Podręcznik Obrony“, które dotychczas jest jednem z najlepszych dzieł austryackiej kryminalistyki. Równocześnie i równomiernie ze sprawami adwokata uprawiał dziennikarstwo. Ostrogi dziennikarskie zdobył sobie przez kilka artykułów w „Debatte“. Potem był współpracownikiem „Tages Presse“ i w roku niemiecko-francuzkiej wojny był wysłany do Paryża. Jego wiadomości z Paryża i Bordeaux były bardzo poczytne. 15. stycznia 1878 r. wstąpił jako kierownik politycznych artykułów do Fremden-Blattu. Artykuły jego o sprawach politycznych wewnątrz państwa, odznaczały się jasnością i przejrzystością. Kiedy 15. listopada 1886 r. umarł Gustaw baron Heine, założyciel i właściciel „Fremden-Blattu“,. został Frydmann redaktorem naczelnym i na tem stanowisku przetrwał aż do końca życia.
Dr Marceli Frydmann otrzymał w r. 1883 tytuł radcy rządu, w r. 1884 tytuł radcy dworu, a w r. 1889 został podniesiony do stanu szlacheckiego z przydomkiem „Prawy“. Na kilka miesięcy przed śmiercią otrzymał krzyż komandorski orderu Franciszka Józefa. Rodzinne miasto Jasło nadało mu honorowe obywatelstwo Jasła. Przez wiele lat był dr. Frydmann członkiem komisyi egzaminów adwokackich. W r. 1882 ożeniony z Bertą Wonser z Moguncyi, pozostawił syna dr. Ryszarda Frydmanna, i 16 lat liczącą córkę Jadwigę. Dr Marceli Frydmann umarł 13. listopada 1906 r. Rodzony brat jego Zenon Frydmann jest lekarzem okręgowym w Gorlicach. Siostra Ludmiła pisywała artykuły, umieszczane we Fremden-Blacie[1].
- ↑ Fremden-Blatt numer wieczorowy 314 z 13. listopada 1906.
