W r. 1904 przeszedł na własne żądanie na emeryturę, przyczem otrzymał tytuł radcy rządowego.
Andrzej Biesiadzki, urodzony w Jaśle 12. listopada 1824 r., był najstarszym z 11. dzieci Feliksa Biesiadzkiego i Katarzyny z Konopackich. Była to rodzina więcej niż zamożna; stosunki rodzinne tak się złożyły, że Andrzej zrzekł się całkiem spuścizny na rzecz rodzeństwa i wyłącznie o własnej sile i ciężką pracą dobijał się kawałka chleba. Do gimnazyum uczęszczał w Tarnowie, na tak zwaną filozofię w Przemyślu do r. 1844, poczem poświęcił się stanowi nauczycielskiemu i pełnił służbę do pierwszych miesięcy r. 1847 przy głównej szkole obwodowej w Rzeszowie. Porzucił jednak ten zawód i po krótkim zajęciu w sądzie karnym w Rzeszowie, wziął się napowrót do nauki. Wstąpił na uniwersytet lwowski, który ukończył w czasie od 1849—1852 r. W r. 1853 wstąpił do służby politycznej; jako praktykant urzędował w gubernium lwowskiem, następnie w Nowym Sączu. W r. 1855 przeniesiony jako koncepista do Krakowa. W r. 1858 zamianowany został komisarzem obwodowym w Wadowicach. W tym samym charakterze przeniesiony został w r. 1860 do Krakowa. Dnia 3. września 1861 zawarł związki małżeńskie z Filomeną z Kaniewskich. Z okazyi regulacyi służby politycznej, przeniesiony jako komisarz powiatowy w r. 1867 do Mościsk, następnie do Rudek jako kierownik urzędu powiatowego, poczem znowu w r. 1869 powraca do Krakowa, gdzie pozostawał do końca w r. 1879, jako przewodniczący powiatowej komisyi szacunkowej podatku gruntowego, dalej jako referent i członek podkomisyi krajowej podatku gruntowego w charakterze sekretarza namiestnictwa a od r. 1876 w charakterze starosty. Po ukończeniu pracy w podkomisyi krajowej podatku gruntowego, przeniesiony został w r. 1879 na kierownika starostwa w Nisku. Tutaj pozostawił po sobie trwałą pamiątkę, gdyż zainicyował zalesienie wydm piaskowych, dzięki czemu dawne pustynie zmieniły się całkowicie. W r. 1883 przeniesiony został na kierownika starostwa w Krośnie; urzędował do początku r. 1890. Ludność powiatu kro-
