zonie zasila roślinę. Prócz tego, cienko przesiana, jeżeli zbyt piasczysta, rychło wysycha, albo nadto długo utrzymuje wilgoć: jak jedno tak i drugie szkodliwe dla kameliów. Lepiéy jest ziemię przepuściwszy przez rzadką kratę, rękami przetrzeć grubsze cząstki; gęsto zaś przesiana przydatną jest; tylko do sadzonek, odkladów i zasiewów.
Przesadzenie. Dla przesadzenia Kameliów, naydogodnieysza jest pora na wiosnę; uskutecznia się zaraz, po okwitnieniu drzewek, piérwéy nim zaczną się kształcić pączki na latorośle. Przesadzać także można w epoce spoczynku rośliny, między dwóma wzrostami, mianowicie po ukończeniu wiosennego i przed zaczęciem jesiennego, to jest w czerwcu albo w lipcu.
Przed przesadzeniem, należy dać ziemi w wazonach cokolwiek przeschnąć, potém wyjmują się rośliny z korzeniami, które nieinaczéy oczysczają się z wypłonionéy ziemi jak rękami, oddzielając tylko korzonki zepsute bez naruszenia zdrowych; wybrać nowy wazon na pół cala obszernieyszy i głębszy, nasypać na dno grubego rzecznego żwiru, mchu lub czerepek na palec, zasadzić roślinę i obsypać świéżą ziemią zwyczaynym sposobem.
Przed samém przesadzeniem można do ziemi wrzosowéy dodać bardzo małą ilość niegaszonego wapna, naprzykład jednę sczyptę, która rozkłada organiczne cząstki jescze nieprzegniłe i wzmacnia pożywność ziemi.
Co się tycze pory przesadzania kamliów, róźnych różne są zdania, większość jednak za tém, ażeby nie przesadzać, jak przez dwa lub trzy lata, to
Strona:Ogrody północne, III.djvu/25
Ta strona została przepisana.
