Strona:Ogrody północne, III.djvu/22

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

żna wyżéy podanemi sposobami, oprócz rozdzielenia, gdy nie mają odrostków.
5) Sczepiéniem. Wszystkie powyższe sposoby rozmnażania, wydają krzaki tak nazwane samorodne. Sczepiénie nie ma tego przymiotu, lecz w zamian daje możność: naprzód, mieć róże wysoko sztamowe; powtóre, na jednym krzaku widzenia kwiatów różno-farbnych; potrzecie, umacnia niektóre gatunki z natury swojéy słabo-rosnące, umiesczając sczep na dziczce silnéy i zdrowéy. Sczepienie róż uskutecznia się oczkowaniem, sczepieniem i łączeniem; na dziczkę pospolicie używają głogi, białą różę pospolitą i szypszynę. Do sczepienia róż miesięcznych używają się też same gatunki dziczek, lecz nierównie lepiéy sczepić na bengalskich.
6) Nasieniem rozmnażają się róże bardzo rzadko, i to w chęci tylko wyprowadzenia nowych gatunków. Tu powtórzyć powinniśmy, że nasiona róż i głogów, ledwo w drugim roku wschodzą. — Tom II, karta 26.

Pielęgnowanie Kameliów.

Camelia Japonica, nazywała się piérwéy Ruelia grandiflora, następnie Linneusz nazwał ją Kamelią, pod którém nazwiskiem i dotąd jest znajoma. Przyczyną odmiany nazwania była, poświęcenie jéy Kamelii Jezuicie, który piérwszy ją przywiózł do Europy w 1739 roku.
Następnie po 40 latach zaczęły się pokazywać w Anglii i Francii, nowe i pełne gatunki, których teraz znayduje się do 300 odmian. W katalogu pa-