Ta strona została uwierzytelniona.
III.
Edynburg. — Dalsza przechadzka po mieście. — High-street. — Kościół St. Giles. — Our Scottish soldiers. — Słów kilka o dumie narodowej. — Parlament. —„Tu leży człowiek, który się nie lękał twarzy ludzkiej“. — Zamek królów Szkocyi i Mons Meg. — Regalja koronny. — Uniwersytet. — Nowe miasto. — Galerya obrazów. — O Szkotkach. — Pomniki Edynburga. — Edynburg. — Ateny północy.
Gdzie kończy się Canongate, a gdzie się zaczyna High-street, tej kwestyi najstarszy mieszkaniec Edynburga nie byłby w stanie rozwiązać. Obie te ulice stanowią jedną długą linję, obie zabudowane są prawie jednakowymi domami, a kiedy staniesz na środku jednej lub drugiej, to i tu i tam masz z jednej strony Holy-rood w dole, a z drugiej stare zamczysko królów Szkocyi na górze. Być może, że kamienice na Canongate, więcej są przyprószone szronem czasu, że więcej się tu zachowało szacownych swoją starością murów, że na tych murach więcej uczepionych jest historycznych
