Mężczyźni żenią się ze znużenia, kobiety z ciekawości; obie jednak strony stają się z czasem równie rozczarowanymi.
Kobieta może mężczyznę tylko w ten sposób przerobić, że dręczy go tak gługo, aż wreszcie osobnik traci resztę przywiązania do życia.
Dwadzieścia lat romantycznego życia robią z kobiety ruinę; ale dwadzieścia lat małżeństwa czynią z kobiety budynek rządowy.
Jeżeli kobieta nie jest w możności nadać urok swym błędom, wtedy jest tylko istotą rodzaju żeńskiego.
Księga życia zaczyna się od mężczyzny i kobiety w ogrodzie, a kończy się rewelacjami.
Kobiety obchodzą się z mężczyznami, jak ludzkość z bogami: uwielbiają ich, i tak mężczyźni muszą sobie zadawać trud, by coś dla nich uczynić.
Lubię mężczyzn, którzy mają przyszłość, i kobiety, które mają przeszłość.
Kobiety pierwsze oświadczają się mężczyznom, a nie mężczyźni kobietom.
