Przejdź do zawartości

Strona:O kobiecie i o miłości.djvu/134

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Kobiety oddają mężom najprawdziwsze złoto swego życia, lecz żądają go zawsze z powrotem w drobnej monecie.


Kobiety są na to, by je kochano, a nie na to, by je rozumiano.