Strona:O godności i obowiązkach kapłańskich.djvu/026

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

tak zadaniem kapłanów jest wychwalanie P. Boga na ziemi[1].
5. Jezus Chrystus ustanowił kapłanów aby pracowali z Nim razem około chwały Ojca Niebieskiego i zbawienia dusz ludzkich; dlatego też oświadczył, wstępując do nieba, że pozostawia ich na ziemi w swojem zastępstwie, dla przeprowadzenia dzieła odkupienia, które był dokonał.
Sam P. Jezus mówił do swych uczniów: Jako mię posłał Ociec y ia was posyłam[2]. Pozostawiam was do spełnienia tych samych czynności, do jakich powołany byłem na ten świat, to jest do okazania ludziom Imienia mego Ojca. A zwracając mowę ku Ojcu Przedwiecznemu: Jam wsławił Ciebie na ziemi: wykonałem sprawę... Oznaymiłem Imię Twe ludziom[3]. Następnie modlił się za kapłany: Jam im dał mowę Twoję... Poświęć je w prawdzie... Jakoś Ty mnie posłał na świat, y iam je posłał na świat[4].
Tak więc kapłani są na świecie aby nauczali o Panu Bogu, o Jego doskonałościach, wykonywali Jego sprawiedliwość, miłosierdzie, prawa, aby starali się dlań o uszanowanie, posłuszeństwo i miłość. Obowiązani są do szukania zbłąkanych owieczek, a nawet do oddania za nie swego życia, jeżeliby tego było potrzeba. Taki jest cel, dla którego P. Jezus przyszedł na świat i na jaki ustanowił kapłanów: Jako posłał mnie Ociec...

6. P. Jezus przyszedł na ten świat dla zapalenia ognia miłości w sercach naszych: Przyszedłem puścić ogień na ziemię: a czegoż chcę jedno aby był zapalon[5]; nad spełnieniem tego obo-

  1. Sicut Angelorum est perpetuo laudare Deum in Coelis, sic Sacerdotum est eundem jugiter laudare in terris.
  2. Św. Jan, XX. 21.
  3. Św. Jan, XVII, 4, 6.
  4. Św. Jan, VII, 14, 17, 18.
  5. Św. Łuk. XII, 49.