Strona:O autorkach polskich, a w szczególności o Sewerynie Duchińskiej.djvu/71

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

miesięcznie 2 arkusze nabitego druku. Owe sprawozdania dwuarkuszowe w miesiącu są nader i tarasującą częścią biblioteki.
Ogólnie rzec można, że nie mamy w Polsce pisarza, któryby z taką miłością, z taką nauką różnostronną, z takim talentem pisarskim, z takim systemem i dodajmy z taką stałością poświęcał się dla utrzymania duchowej federacji Polski z innemi narodami Europy.
Co do talentu poetyckiego, toć nie przelał Bóg w Duchińskę geniuszu Mickiewiczów, Krasińskich , Słowackich — ale przedstawia ona talent poetyczny znakomity nietylko w języku, w stylu, ale w wynalazku, w idei.
Jakiż to bogaty objaw fantazji w poemaciku: „Dwie gwiazdy.“ Jest to dusza — zdawałoby się ciągle marząca, śpiewająca! Taką była w kraju, za granicą jest takąż samą, ale fantazja przybrała skalę wyższą, bo i cele wyższe.
W tłomaczeniu znakomitych poematów wzmógł się talent jej poetyczny, zaprawił na świetnych wzorach, rozrósł się, spotężniał i prawdziwym zajaśniał blaskiem w poemacie: „Polska w upadku i w odrodzeniu, czyli Rejtan.“ Przedmiotem tego poematu jest rzecz z obrazu Matejki, który był na wystawie powszechnej w Paryżu, a dzisiaj