Strona:O autorkach polskich, a w szczególności o Sewerynie Duchińskiej.djvu/70

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

wieści Antonio Trueba“ z hiszpańskiego. „Wojak Janos.“ Petöfiego i inne tego poety utwory, wraz z jego biografią.
Z tego, cośmy o pani Duchińskiej powiedzieli, i z wymienionych jej dzieł widać, że śmiało podejmuje wszelkie pytania naukowe z dziedziny etnografii, lingwistyki, historji — a mimo ducha samodzielności, jaki te wszystkie prace ożywia, autorka z rzadką zaprawdę skromnością upatruje w nich tylko streszczenie, sformułowanie tego, co się w tych gałęziach nauk w dziedzinie europejskiej literatury pojawiło.
Wszystko, co wychodzi z pod jej pióra, tak pięknym wyrażone jest językiem, tak pięknym zaleca się układem artystycznym, że jeden z poetów warszawskich (Odyniec) wyraził Sic, iż każda pani Duchińskiej korespondencja jest poematem. A korespondencjami swemi wzbogaca prawdziwie autorka nasza Bibliotekę Warszawską. Najważniejszą częścią korespondencji pani Duchińskiej jest utrzymanie stósunków duchowych ze wszystkiemi narodami, których zna język, lub których dzieła poznać może w językach jej znanych. Z języków europejskich zna prócz polskiego: ruski (nie rosyjski czyli moskiewski), niemiecki, francuski, angielski i hiszpański. Korespondencje jej zajmują