Strona:Nazwy ulic w Poznaniu.djvu/037

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


*) Stanisław Karwowski, urodził się 1848 roku w Lesznie. Kształcił się w Lesznie, Hali, Wrocławiu i Berlinie. Był nauczycielem gimnazjalnym w Ostrowie, Żeganiu, Głubczycach, poczem osiadł w Poznaniu. Wybitny historyk, zajmujący się specjalnie dziejami Wielkopolski, dla których dobrze się zasłużył. Największe dzieło: „Historja Wielkiego Księstwa Poznańskiego”. Umarł 1917 r. w Berlinie.

89. Ul. Kaszubska. (Sołacz. Od alei Małopolskiej do ul. Mazowieckiej). Po założeniu nazwana w r. 1910 „ul. Holsztyńską”. Od 29. 3. 1921 zwie się „ul. Kaszubską”.
90. Ul. Kilińskiego. Wilda, zachód. Od ul. Gen. Prądzyńskiego do Górnej Wildy). Przejęta w r. 1900 z gminą wildecką. Za czasów niemieckich nosiła nazwę „ul. Buelowa”. Od 20. 4. 1920 zwie się „ul. Kilińskiego”.

*) Jan Kiliński, urodził się 1760 w Trzemesznie. Był szewcem w Warszawie. W czasie powstania Kościuszkowskiego stanął na czele młodzieży rzemieślniczej i odznaczył się w walkach z Rosjanami. Mianowany pułkownikiem, uformował pułk ochotników mieszczańskich i walczył bohatersko przy Kościuszce. Był więziony przez Rosjan przez dwa lata. Umarł w Warszawie 1819 roku. Postać wybitna wśród rwącego się do życia narodowego mieszczaństwa.

91. Ul. Klasztorna. (Stare Miasto, centrum. Od ul. Gołębiej do ul. Wielkiej). Ulica należąca do najstarszych. Nazwa jednakże przed wiekiem XIX. rzadko używana. Wywodzi się od klasztoru Benedyktynek, które przez wieki XVII, XVIII i początek XIX zajmowały pałac Górków oddany po sekularyzacji na szkołę średnią dla dziewcząt (Szkołę Ludwiki, 1829). Ulica ta miała do r. 1803 przedłużenie ku północnej stronie muru miejskiego, zwana ul. Drzewną. W brzmieniu polskiem nazwa została ustalona oficjalnie 16. 6. 1919.
92. Ul. Klonowicza. (Św. Łazarz, centrum. Od ul. Wyspiańskiego do ul. Spokojnej). Po założeniu otrzymała ulica ta w r. 1912 nazwę „ul. Clausewitza”. Od 5. I. 1920 zwie się „ul. Klonowicza”.

*) Sebastjan Fabjan Klonowicz urodził się około r. 1550 w Sulmierzycach w Wielkopolsce, kształcił się w Krakowie, działał we Lwowie i Lublinie, umarł 1602 roku w Lublinie. Pierwszy wybitniejszy poeta-mieszczanin, piszący po polsku, oryginalny i utalentowany. Z pism polskich najważniejsze: „Flis czyli spuszczanie statków Wisłą”, doskonały poemat opisowy, „Worek Judaszów”, utwór satyryczny; z łacińskich „Roxolania” i „Zwycięstwo bogów”.

93. Ul. Kluczborska. (Wilda, zachód. Od ul. Przemysłowej do ul. Roboczej). Przejęta w r. 1900 z gminą wildecką (Kreuzburgerstrasse). W brzmieniu polskiem ustalono urzędowo nazwę 16. 6. 1919. Wywodzi się ona od pobliskiego toru linji kolejowej Poznań-Ostrów, zwanej dawniej Poznań-Kluczbork.