Można wziąć również obydwiema rękoma pod pachy i płynąć z powrotem na wznak, pracując tylko nogami.
Jeżeli mamy dać ratunek pływakowi wyczerpanemu, ale nie tonącemu jeszcze — możemy podpłynąć do niego i pozwolić mu oprzeć dłonie na naszych plecach lub uchwycić się za część ubrania, co dla niego zupełnie wystarczy, aby bez żadnego wysiłku z nami przypłynął do brzegu.
Jedyną myślą tonącego, który pogrąża się w wodzie, jest uchwycenie się czegokolwiek — chociażby słomy. Dlatego ratujący, podpływając do niego, powinien postępować z dużym spokojem i zręcznością.
Chwytać należy tonącego z tyłu, z chwilą, gdy pojawi się na powierzchni. Przedewszystkiem wystrzegać się kurczowego pochwycenia przez tonącego, co może być w skutkach swoich zgubnem dla obydwóch.
Prawie zawsze jest się zmuszonym ratować nieprzytomnego, ponieważ przytomny zazwyczaj nie skorzysta celowo z tak ofiarowanej pomocy.
W tym celu należy, ratując nieszczęśliwego, wpierw go ogłuszyć, zanurzeniem lub uderzeniem pięścią w czoło.
Dla uwolnienia się z objęć tonącego możemy posługiwać się różnemi sposobami których jest znaczna ilość; na tem miejscu ograniczymy się do podania w rysunkach najważniejszych (rys. 30 — 50).
