cznych legomin i do budyniów. Szodon można również robić z win hiszpańskich jak z Malagi lub z Madery.
40. Sos ponczowy. Łyżkę świeżego masła rozbić z łyżką mąki, wlać duży kieliszek białego wina, dodać 2 łyżki cukru, kawałek cynamonu, trochę skórki cytrynowej i soku z ½ cytryny, zagotować i przecedzić; na wydaniu wlać w sos mały kieliszek dobrego araku. Podaje się również do różnych mącznych legumin.
41. Sos waniliowy. Pół kwarty śmietanki lub mleka zagotować z dwoma łyżkami cukru i ¼ laską wanilii, zaprawić 4 żółtkami i przefasować. Kto chce mieć sos gęsty, bierze łyżkę mąki, rozciera z 2-ma łyżkami zimnego mleka i wlewa przed żółtkami do sosu, mieszając ciągle, aż się zagotuje. Używa się do różnych legomin.
42. Sos z wina czerwonego. Do ½ butelki wina czerwonego dodaje się ¼ funta cukru, 2 gwoździki, kawałek cynamonu, skórkę i sok z ½ cytryny, razem przegotować i przecedzić. Podaje się do budyniów i innych legomin.
43. Sos malinowy lub poziomkowy. Pół kwarty malin lub poziomek przetrzeć przez sito, dodać ¼ funta cukru, kieliszek białego wina i sok z ½ cytryny, razem zagotować i podać sos na zimno do budyniów i kremów.
44. Sos z jabłek. 4—6 jabłek obranych, pokrajać i ugotować na marmoladę w niewielkiej ilości wody, z kawałkiem masła (bez cukru). Przefasować, jeżeli za gęsty, rozprowadzić białem winem, dodać szczyptę tartej skórki cytrynowej i soku z ½ cytryny. Podaje się do drobiu i do zwierzyny.
45. Sos majonezowy (Provençale). Główną zasadą majonezu jest wyborowa oliwa i świeże jajka. Chcąc mieć dobry majonez, trzeba brać na 1 funt oliwy 3 żółtka i łyżkę octu
