Przejdź do zawartości

Strona:Nabożeństwo majowe 1862 P17.tif

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Ratuj nas, ratuj, Matko ukochana,
Zagniewanego gdy zobaczysz Pana;
Mieczem przebite pokazuj mu serce,
Gdy Syna na krzyż wbijali morderce.

Dla tych boleści, któreś wycierpiała,
Kiedyś pod krzyżem Syna Twego stała,
Bóg nam daruje byśmy nie cierpieli,
Cośmy wytrzymać za złość naszą mieli.

A gdy ujdziemy jak gniewu, tak chłosty,
Pokaż nam Matko, tór do nieba prosty,
Niechaj to serce, z którego opieki
Dotąd żyjemy, kochamy na wieki. Amen.

ZDROWAŚ MARYA.

Zdrowaś Marya! Bogarodzico!
Błagamy Ciebie, święta Dziewico!
Niech łaska Twoja, zawsze nam sprzyja,
Módl się za nami, Zdrowaś Marya!

Panno przeczysta! Panno bez zmazy!
Broń nas od chorób, strzeż od zarazy,
I jak cudowna, wonna lilija
Oczyść powietrze, Zdrowaś Marya!

Ty! coś płakała na śmiercią Syna
Przez te łzy gorzkie, Matko jedyna!
Oddal śmiertelność co lud zabija,
Broń nas od moru! Zdrowaś Marya!