oiso ał idey akim waiłoe ał idey obeyresz szoyte weykuten, co znaczy nie godzi się mięsić macy tej co na micwe i nie godzi się upiec przy cudzym, ani przy głuchym, ani przy głupim, ani przy małym. W inne zaś dnie napisano w tej księdze wolno przy każdym człowieku mięsić. Niech nam powiedzą talmudyści, czemu tej pierwszej macy nie wolno mięsić i piec przy cudzym, głuchym, głupim i małym? Wiemy, że odpowiedzą, że dlatego nie godzi się mięsić macy tej przy tych wspomnianych ludziach (jak tamże pisze) aby nie skisła, bo według przykania w całą Paschę jeść kwaśnego nie wolno. Pytamy ich co to za przyczyna, aby od ludzi: cudzego, głuchego, głupiego i małego ciasto kisło? Jeśli odpowiedzą, aby ci ludzie nie zakwasili, alboż nie można od tego ciasta uchronić? A nadto głuchy i głupi tego i nie znają. Dajmy na to, że cudzy i mały może jaką swawolę uczynić, ale czemu nawet i kłóć macy onym nie pozwalają, gdzieby już żadnej swywoli nie mogli uczynić? Nie wchodząc w żadne wykręty pokazujem, że tamże w tej księdze talmudu pisze: daibui szymer layszem mace, co znaczy bo powinien strzedz tego imienia macy t. j. tego imienia, że ze krwią jest maca, więc strzedz jej potrzeba“.
Strona:Mord rytualny.pdf/24
Ta strona została przepisana.
