Strona:Mord rytualny.pdf/23

2. cefardaia t. j. żaby, 3. kinim t. j. mszyce, 4. uroiw t. j. muchy, dyiwer t. j. powietrze, 6. szechin t. j. wrzody, 7. burod t. j. grad, 8. arby t. j. szarańcza, 9. choyszech t. j. ciemności, 10. beychoyros t. j. zabicie pierworodnych.
 Ceremonia ta opisana jest w księdze Rambam fol. 40, której autor rabin Juda owe dziesięc plag oznacza „przez rodzaj kabały“ trzema słowami hebrajskiemi: deycach, eydasz, beyachaw, na które to słowa składają się litery początkowe nazw kazdej z plag.
 „Rabinowie przed prostakami swymi dają do wyrozumienia, że te dziesięć liter nic nie znaczą, tylko dziesięć plag. My zaś – mówili Frankiści – w tych początkowych słowach ich sekret, który oni chowają u siebie i przed pospólstwem tłumią, pokazujem, że ten znak Judy rabina znaczy przez tę kabałę: dam cerychin kiluni ał dyirech szyiusi beyoysoy isz chachumym byiruszulaim t. j. krwi potrzebują wszyscy na ten sposób, jak robili nad tym człowiekiem, mądrzy w Jeruzalem. I dlatego księga Rambam chwali pomienionego Judę, że on temi literami, które znaczą dziesięć plag, dał znak na krew chrześciańską“.
 W księdze Aurech Chaim punkt 460 o pieczeniu macy na pierwszą noc Wielkiejnocy jest napisano: ain luszoin maces micwe waiłoe oifin