Strona:Mikołaj Biernacki - Piosnki i satyry.djvu/155

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
Jowisza sprzeczka z Wulkanem.


W tych dniach, Jowisz, zły od rana,
Bo go żona ukochana
Zatrzymała w domu;
Przerzucał z nudów gazety;
Podobno nasze, niestety!
Wtem — spłonął ze sromu.
Wyczytał na własne oczy,
Jak postęp nierówno kroczy.

Mocno zasępiwszy czoła,
Wulkana przed siebie woła,
I mówi: kochany,
Doszły mnie ze świata wieści,
Co ci nieprzynoszą cześci
Za szeląg złamany.
Niedołęgo ty kulawy!
Niewart jesteś łyżki strawy.