Miła duszo, weselże się,
Iż ci dziś zbawienie niesie
Chrystus, co z nieba zstępuje,
Anioł bowiem tak zwiastuje.
Lśni się z niebieskiej światłości
Koło Niego z wysokości.
Aniołowie zaśpiewali,
Jemu cześć i chwałę dali.
Król niebieskiej wysokości,
Aniołów wódz, Pan zacności,
Zszedł na ziemię — i legł w żłobie,
Odkupienie przyniósł tobie.
Głosi nama dzisiaj śmiele
Radość wielką i wesele,
On Zbawca w te świetne gody
Daje nam rajskie ochłody.
Którzy w troskach tu żyjecie,
A łzy jak wodę pijecie,
Korzcie się do Pana tego,
On pociechą jest każdego.
Miasto świetne, Betlehemie,
Pan z niebios zszedł na tę ziemię,
On, który nam sprawił gody,
Nie dostał nawet gospody.
O, jak wdzięcznie i przyjemnie
Wielbić cnego zbawcy Imię,
A odstąpić mu gospody,
Łącznie z Nim obchodzić gody.
Miłego, Miłego,
Idziem chętnie witać Jego.
Cherubinowie dziś stali,
