Strona:Marian Łomnicki - Wycieczka na Łomnicę tatrzańską.djvu/15

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Słońce się już ku zachodowi chyliło za poszarpany wierch Gierlachowski, już i mgły złowieszcze poczęły się gdzieniegdzie nad turniami układać, wkrótce całe niebo zaciągnęło się chmurami, a do Szmeksu było jeszcze z milę drogi. Wzięliśmy się więc na lewo, czyli na wschód pod górę i wkrótce przez karczowiska zrąbanego kosodrzewu wyszliśmy na obniżony grzbiet, odgraniczający na wschód dolinę Felki, a zwany u Niemców spiskich Kreuzhübel (4502’ F.).
Ztąd powtórnie rozszerzył się nam widok przestrony na całą południową część Spiżu i na węgierskie Niżne Tatry. Niebo coraz ciemniejszemi odziéwało się chmurami. Nie była to już uśmiechająca się zielenią urocza nizina, co tam za płatami ogromnych borów się ściele; posępno równie przed nami, jak i tuż za nami ponuro w czarnych turniach. Podnóżem potoczystego Nosa Królewskiego zdążamy odtąd ciągle drożyną wygodną przez smereczyny ku białym domkom Szmeksu, które już zdala, niby jakieś nadzwyczaj białe plamki śród czarnego boru, zwracały moje oko ku południowo-wschodniéj stronie. Zeszliśmy wreszcie w głąb boru, w siny bór modrzewiowy. Drogą wzlatują tu i owdzie liczne ćmy, a rozmaite drobne owadki wałęsają się po zaroślach otwartych porąb i przerywają mile wieczną ciszę; daléj zaszumiał potoczek, wyjrzał i domek leśniczego z poza brzóz i smereków; nareszcie jakiś gwar przerywany przedziéra się przez gąszcze smereczyn. Z zapadającym zmrokiem przybiliśmy nakoniec do uroczego Szmeksu z taką radością, z jaką żeglarz bezpieczną wita przystań.
Szmeks, jedyny w Tatrach zakład kąpielowy (wedł. Koristki 3166’, wedł. Fuchsa 3171’ n. p. m.) szczyci się nadzwyczaj piękném położeniem wśród boru smerekowego, u stóp Królewskiego Nosa. Ku południowi prześliczny widok na bogatą dolinę spiskiego Popradu i węgierskie Niższe Tatry; od zachodu sterczy dziki szczyt Gierlachowski, od północy zaś wznosi się łagodnie zakrojony Nos Królewski; daléj wzbija się turnia Lodowa (8324’ n. p. m.) i najwybitniéj występujący stóg olbrzymi wspaniałéj Łomnicy (8324’ według pomiarów tryangulacyjnych, 8342, wedł. Fuchsa).