Przejdź do zawartości

Strona:Maria Pawlikowska - Różowa magja.djvu/13

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
RÓŻOWA MAGJA

Na złocistej fajerce
spalę różową różę,
czarne pióreczko kurze
i jedno ludzkie serce.

Nikogo nie otruję,
nikogo nie zabiję,
serce to jest niczyje,
jest ono tylko — moje.

Gołębia nie zaduszę,
me czary są bezkrwawe
w czarodziejską potrawę
wrzucę mą własną duszę.