Strona:Maria Pawlikowska-Jasnorzewska - Niebieskie migdały.djvu/33

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
CZERWONY ZEGAR

Biją śpiesznie zegary,
terczą, tętnią i kują,
w progu życia warują,
siekąc czasu obszary.

Tną godziny w pstre chwile,
a chwile w oka mgnienia,
miłość w śmiech się przemienia,
a poczwarki w motyle.

Biją śpiesznie zegary —
i z tej i z tamtej strony,
zegar złocisty, stary,
bronzowy i czerwony.