i t. p.; w połączeniu z innemi spójnikami tworzy spójniki złożone, np.: pomimo, że, mimo, że = chociaż; dlatego, że = ponieważ; chyba, że = chyba; dość, że = krótko mówiąc i t. p.
Żeberko, zdr. od Żebro; w bot., wiązka naczyniowa w liściu roślinnym, jako ostatnio rozgałęzienie łodygi, żyłka (fig.); w lm., w szmuklerskiej robocie: guziki i pętelki do zapinania żupana.
Żeberny — p. Żebrowy.
Żebracki, Żebraczy, właściwy żebrakowi, należący do żebraka, nędzny, ubogi, biedny.
Żebractwo, stan, żywot żebraczy, żebranina; zbior., żebracy.
Żebraczek, mały żebrak.
Żebraczka, kobieta żebrząca, żyjąca z jałmużny.
Żebraczy — p. Żebracki.
Żebraczyna, nędzny, godny pogardy żebrak.
Żebraczysko, nędzny, obrzydliwy, wstrętny, natrętny żebrak.
Żebrać, Żebrzeć, prosić o wspomożenie, o jałmużnę, żyć z jałmużny; przen., prosić, błagać o co pokornie, uniżenie, z zapomnieniem godności osobistej.
Żebrak, człowiek żebrzący, żyjący z jałmużny, nędzarz, ubogi.
Żebranina, żebranie, proszenie o jałmużnę; żywot żebraka, stan żebraczy; to, co uzyskano z żebrania, jałmużna wyżebrana; chodzić po ż-ie = żebrać.
Żebrany, otrzymywany przez żebranie: chodzić po ż-ym chlebie = żebrać, żyć z jałmuźny.
Żebro, kość łukowato wygięta, przytwierdzona do kolumny pacierzowej, wszystkie żebra razem tworzą klatkę piersiową, osłaniającą płuca i serce (f.); trafić kogo pod piąte ż. = trafić w serce, przen., dotknąć do żywego; ż. powrozowe = jeden ze skrętów powroza; w bot., ż. czartowe = roślina skabioza, której korzeń wygląda jakby ugryziony; w budown. — p. Żebrowanie.
Żebropław, zwierzę z wielkiej gromady jamochłonów tejże nazwy, odznaczających ś. tym, że wzdłuż ich ciała ciągnie się ośm żeberek utworzonych każde z szeregu orzęsionych płytek, za pomocą których ś. poruszają (f.).
Żebrować, prosić o jałmużnę, żebrać; prosić, błagać, zaklinać pokornie; nacinać w drzewie, w kamieniu podłużne wgłębienia.
Żebrowanie, w budown., biegnące po sklepieniu gotyckim łuki, przecinające ś. w jednym punkcie, zw. kluczem sklepienia (fig.).
Żebrowato, przysł., w kształcie żeber, na podobieństwo żeber.
Żebrowaty, mający kształt żeber, podobny do żeber.
Żebrowień, ryba koścista, skrzelowata, brzuchopłetwa, sumowata.
Żebrownik, roślina z rzędu paproci równozarodnikowych, rodziny paprociowatych (fig.).
Żebrowy, odnoszący ś. do żeber.
Żebry (-ów), żebranina, żebranie.
Żebrzeć — p. Żebrać.
Żebrzyca, roślina koprownik.
Żeby, spójn., łączący
