Żarki — p. Żarliwy.
Żarlinek, rodzaj owada z rzędu tęgopokrywych (fig.).
Żarliwie, przysł., z żarliwością, gorliwie, z zapałem.
Żarliwiec, człowiek, oddający ś. czemu żarliwie; żarliwy stronnik czyj, gorliwiec, zelant.
Żarliwość, zapał, gorliwość; zapał, entuzjazm religijny, gorąca pobożność.
Żarliwy, pełen zapału, gorliwy, entuzjastyczny, gorący pod względem duchowym: ż. stronnik czyj; ż-a pobożność, ż-a prośba = gorąca, natarczywa.
Żarłacz, ryba morska, zwana inaczej rekinem a. ludojadem (fig.).
Żarłoctwo — p. Żarłoczność.
Żarłoczka, for. żeń. od Żarłok.
Żarłocznie, przysł., sposobem żarłocznym, z żarłocznością, zbyt łapczywie.
Żarłoczność, Żarłoctwo, nienasycony apetyt, niepohamowana chęć żarcia, obżartość; przen., chciwość, łakomstwo.
Żarłoczny, odznaczający ś. apetytem nienasyconym, chciwie żrący, objadający ś., obżarty; przen., chciwy, łakomy.
Żarłok, ten, który żre, pożera co chciwie, obżerca, obżartuch; przen., chciwiec, łakomca; gałązka cienka, wodnista, wysysająca soki z drzewa.
Żarna (żarn), młyn ręczny, składający się pierwotnie z dwu kamieni, w jeden z nich, wklęsły, sypano zboże, a drugim rozcierano je.
Żarnice (-nic), gorączka potna, połączona z wysypką czerwoną na całym ciele, najczęściej spotykana u dzieci, kur.
Żarnik, naczynie, napełnione żarem, szufla z żarzącemi węglami.
Żarnkarz, człowiek, mielący zboże w żarnach.
Żarnowcowy, odnoszący ś. do żarnowca, właściwy tej roślinie.
Żarnowiec, krzew z rodziny motylkowatych; gałęzi jego używają na miotły (fig.).
Żarnowy, odnoszący ś. do żarn, młyński.
Żarnówka, rękojeść żarn; kamyk wapienny, znajdujący ś. w żołądku raka przed linieniem, racze oko.
Żarny, pełen żaru, upalny, skwarny.
Żaromierz, przyrząd do mierzenia wysokich temperatur, pyrometr.
Żarota, żarliwość.
Żarowy, odnoszący ś. do żaru, polegający na rozżarzaniu czego: lampa ż-a — p. Żarówka.
Żarówka, lampa elektryczna, zawierająca nić węglową, umieszczoną w bańce, opróżnionej z powietrza i połączoną końcami z biegunami elektrycznemi, pod działaniem silnego prądu elektrycznego nić ta rozżarza ś. do białości (fig.).
Żarstwa, piasek gruby, żwir.
Żart, coś zrobionego a. powiedzianego dowcipnie dla rozśmieszenia, rozweselenia; dowcip uszczypliwy, szyderstwo; igraszka, swawola, zabawka; ż-ów tak skąpo używać, jak soli = nie należy nadużywać żartów, bo ś. sprzy-
