Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/669

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

rowić ś., rozpuścić ś., rozwydrzyć ś., rozchciwieć ś.

Zwykle, przysł., zwyczajnie, pospolicie, najczęściej.

Zwykłonogi, mający palce u nóg naprzeciwległe.

Zwykłość, cecha tego, co jest zwykłe, co jest we zwyczaju.

Zwykły, będący we zwyczaju, zwyczajny, nie osobliwy, nie nadzwyczajny, często ś. powtarzający, codzienny; mający co we zwyczaju, nawykły, przyzwyczajony do czego.

Zwyknąć, nawyknąwszy, mieć co we zwyczaju, przywyknąć, zwykle coś robić, mówić: zwykł był to mówić = miał zwyczaj to mówić.

Zwyrodniały, który zwyrodniał, który ś. wyrodził.

Zwyrodnieć, wyrodzić ś., odrodzić ś. od swoich przodków, być wyrodkiem, stać ś. niższym fizycznie a. moralnie od swoich przodków, stać ś. potworem pod względem cielesnym a. duchowym.

Zwyrodnienie, rzecz. od Zwyrodnieć; stan istoty zwyrodniałej; w fizjol., zmiana chorobliwa pewnego narządu a. tkanki ciała ludzkiego, zmieniająca jego naturę i prawidłowe czynności, stopniowy upadek zdrowia a. rozwoju fizycznego, umysłowego i moralnego, degeneracja.

Zwyż, przysł., wzwyż, na wysokość, pod względem wysokości; wyżej, poprzednio, w poprzednim miejscu.

Zwyżka, podwyższenie, podniesienie cen; nadpłata, nadmiar, ażjo.

Zwyższyć, Zwyżsić, przewyższyć, przezwyciężyć, przemóc.

Zybet, tłuszcz woni aromatycznej, wydzielany z gruczołów wiwery, służy do wyrobu pomad i pachnideł; piżmo zybetowe.

Zybeta, azjatycki gatunek wiwery.

Zybetowy, odnoszący ś. do zybety.

Zydelp. Zedel.

Zygnema, gr., wodorost nitkowaty, o ciałkach zieleni gwiazdkowatych, zrostnica (fig.).

Zygota, gr., rodzaj zarodnika, otoczonego grubą błoną u wodorostów (fig.).

Zygzak, nm., linja kręta, łamana; podpis niewyraźny.

Zygzakowaty, nm., mający kształt zygzaku.

Zymologja, gr., nauka o fermentacji.

Zymotechnika, gr., nauka o przemyśle, posługującym ś. w swych wyrobach fermentacją.

Zymoza, gr., substancja, otrzymywana z drożdży, zdolna rozkładać cukier na alkohol i dwutlenek węgla.

Zynkować, nm., zasadzać w ziemi odnóżki, ablegry.

Zys, odmiana orła (fig.).

Zysk, to, co kto zyskuje, pieniądze zyskane, zarobione, korzyść, wygrana; chciwość zysku.

Zyska, gatunek owada dwuskrzydłego.

Zyskaćp. nied. Zyskiwać.

Zyskiwać, dok. Zyskać; mieć z czego zysk, mieć co w zysku, wyciągać z czego korzyść; zjednywać, pozyskiwać sobie co, osiągać: z. sobie czyjeś względy, miłość, zaufanie; z. sławę, renomę i t. p.

Zyskolubność, chciwość zysku.

Zyskolubny, lubiący zysk, chciwy.