Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/650

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Zradzić, uradzić, dać radę, podołać.

Zraić, naraić.

Zrakowacieć, w med., przeobrazić ś. w tkankę rakowatą.

Zrana, przysł., rano, wcześnie.

Zraniać, dok. Zranić; zadawać ranę, ranić; z. ś., zadawać sobie ranę, skaleczyć ś.

Zraniać, dok. Zronić; ronić, upuszczać, gubić.

Zranićp. nied. Zraniać.

Zrastać się, dok. Zrosnąć ś., Zróść ś.; rosnąc łączyć ś., spajać ś. przez rośnięcie; z. czym, porastać czym.

Zraszać, dok. Zrosić; pokrywać rosą, rosić, moczyć, wilżyć; z. ś., pokrywać ś. rosą, zwilżać ś.

Zraszczać, dok. Zrościć; sprawiać, że coś zrośnie.

Zraszplować, dokonać raszplowania.

Zraz, kawałek, plasterek czego odciętego, płat; potrawa z kawałków mięsa wołowego, duszonego w sosie: z-y bite, z-y zawijane = takież kawałki wołowiny, zwinięte i nadziane farszem; z. siekane = potrawa z siekanego mięsa wołowego, zrobionego w kształcie kulek a. wałeczków; w ogr., kawałek kory, zdjętej wraz z pączkiem z drzewa o owocach szlachetnych, wszczepiony w nacięcie, zrobione w dziczce, dla zrośnięcia ś. i wydania następnie owoców szlachetnych (f.); płatek mózgu, zwój mózgowy.

Zrazićp. nied. Zrażać.

Zrazik, zdr. od Zraz; w lm., z-ki, małe, cienkie plasterki mięsa duszonego.

Zrazowaty, podobny do zraza, do płata.

Zrazowy, dotyczący zraza; z-e mięso, z-a pieczeń — p. Zrazówka.

Zrazówka, część mięsa wołowego z uda, na pieczeń i zrazy.

Zrazu, przysł., z początku, pierwej.

Zrażać, dok. Zrazić; odstręczać, zniechęcać, odbierać ochotę do czego, wstręt wywoływać ku czemu; odwodzić, odstraszać, odciągać; z. ś., odstręczać ś., zniechęcać ś. do czego, tracić ochotę do czego wskutek napotkanych trudności, zawodów i t. p.; z. ś. do kogo = tracić zaufanie, nie wierzyć mu.

Zrąb, zrąbanie, ścięcie drzewa; to, co zrąbano, drzewa zrąbane, ścięte; część lasu zrąbanego a. którą rąbią, porąb, poręba, wycinka, karczowisko; ściany drewnianego domu, jeszcze nie pokrytego dachem; budynek z bierwion drzewnych, z gruba ociosanych i związanych z sobą naprędce; dach, strych; wiązanie dachowe, zwłaszcza w dzwonnicy kościelnej; główna część czego, korpus: z. okrętowy = szkielet okrętu, bez masztów; z. karety = pudło; z. w studni = cembrowanie; z. jakiego dzieła, jakiej pracy = najważniejsza, zasadnicza jego część, z pominięciem szczegółów i dodatków drugorzędnych.

Zrąbać p. nied. [[M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Zrąbywać}Zrąbywać]]; z. kogo, zarąbać, zabić szablą, ciężko zranić ostrym narzędziem.

Zrąbisko, miejsce wyrąbane w lesie, poręba, wycinka, zrąb.

Zrąbisty, Zrębisty, Zrębny, zbudowany grubą robotą ciesielską; szczelny, spójny.

Zrąbywać, dok. Zrąbać; rąbiąc, ścinać, rąbać; łączyć, wiązać co robotą ciesielską.

Zrdzewieć, zajść rdzą, zardzewieć.

Zrealizować, uczynić realnym, urzeczywistnić, ziścić; spieniężyć, sprzedać za gotówkę; z. ś., stać ś. realnym, urzeczywistnić ś.