Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/649

nym, zabitym i t. p; z. ś., pozostawać, nie ruszać ś. z miejsca; pozostawać, jako reszta; pozostawać z tyłu; być zatrzymywanym przez kogo; z. ś. przy czym, utrzymywać ś. przy czym.

 Zostawiać, dok. Zostawić; nie brać czego z sobą, nie ruszać czego, tak iż zostaje na miejscu; pozostawiać po sobie, jako spuściznę, jako testament: z. po sobie majątek, dobre imię, sławę; z. co u siebie = zachowywać co u siebie, nie puszczać w świat, przen., nie rozgłaszać, nie rozgadywać, nie wyjawiać; z. co komu, ustępować, oddawać, pozostawiać do czyjego rozporządzenia; z. co czyjemu sądowi, rozsądkowi = zdawać co na czyj sąd, rozsądek; z. co czyjemu uznaniu = pozwalać ko mu coś określić, postanowić dowolnie, bez żadnych przeszkód; z. kogo gdzie = porzucać, nie brać z sobą, opuszczać; z. kogo samego = pozostawiać kogo w samotności; z. co, dawać czemu pokój, porzucać co, przestawać czym ś. zajmować, zaprzestawać czego, czynić z czym rozbrat: zostaw to! = nie rób tego!; z. co z czego, pozostawiać, jako resztę; nie wszystko spotrzebowywać odrazu, pozostawiać do dalszego użytku: z. na płód, na nasienie; nie z. nic na nasienie = wszystkich pozabijać, wszystko zniszczyć.

 Zostawiciel, ten, który co zostawia a. zostawił.

 Z ostrożna, przysł., ostrożnie, oględnie.

 Zostrzałość, zaostrzenie, ostrość; z. w gardle = zgaga.

 Zostrzeć, stać ś. ostrym, nabrać ostrości, zaostrzyć ś.

 Zostrzyć, uczynić ostrym, zaostrzyć; z. ś., stać ś. ostrym.

 Zowąd, przysł., z owego, z tamtego miejsca, stamtąd, z owej strony.

 Zozula, Zuzula, kukułka.

 Zozulicz, dziecko, opuszczone od rodziców i wychowane przez kogo innego.

 Zób, Zobia, ziarna, przeznaczone na pokarm dla ptaków; ponęta, przynęta.

 Z pod, Z popod, przyim., rządzi 2 przyp.; z miejsca, leżącego pod czymś: z pod podłogi, z pod ziemi: z miejsca, leżącego w blizkości czego: z pod domu, z pod lasu.

 Z pomiędzy, przyim., rządzi przypadkiem 2-im; z miejsca, leżącego między czym: z pomiędzy drzew, z pomiędzy domów; z liczby czego, z pośród: z pomiędzy ludzi, z pomiędzy zwierząt.

 Z ponad, Z nad, przyim., rządzi przyp. 2-im; z miejsca, leżącego nad czymś: z ponad chmur.

 Z popod, przyim. — p. Z pod.

 Z poza, przyim., rządzi przyp. 2-im; z miejsca, leżącego za czymś, z tyłu czego: z poza domu, z poza pleców.

 Z prędka, przysł., pośpiesznie, prędko, bystrze, szybko, nagle, wnet; wtem, odrazu.

 Z przed, przyim., rządzi przyp. 2-gim; z miejsca, leżącego przed czym: z przed oczu, z przed domu; w okresie czasu, poprzedzającym co: z przed lat.

 Zrabować, pozabierać cudze mienie przemocą, złupić, ograbić.

 Zrachować, porachować, zliczyć, dodać.

 Zradować się, uradować ś.

 Zradzać, dok. Zrodzić; rodzić, płodzić, wydawać na świat, powoływać do życia; wydawać plon obfity, obradzać; przen., pociągać za sobą, wywoływać, być przyczyną czego, stawać ś. powodem czego, wzniecać, wzbudzać co; z. ś., rodzić ś., przychodzić na świat; powstawać, tworzyć ś., być wywoływanym, wzniecać ś.