znaczenie, poważanie, ważyć; z. ś., być znaczonym; wyrażać ś., objawiać ś., okazywać ś., manifestować ś.: co ś. to z-y? = jaka myśl, jaki sens w tym ś. zawiera?
Znać, mieć znajomość kogo, czego; poznawać, odgadywać; z. co do siebie = mieć znajomość swojej własnej natury, mieć świadomość samego siebie; mieć kogo za co, czym, uznawać; dowiadywać ś., przekonywać ś. o czym; z. co a. czego, doświadczać, doznawać; z. co na kim, pokazywać po sobie, dawać postrzec po sobie, zdradzać ś. z czym; dawać z. = uwiadamiać, powiadamiać, oznajmiać, dawać wieść, obwieszczać, ostrzegać; dawać ś. zadawać ś. we znaki, dokuczać, doskwierać komu; nieos., można poznać, daje ś. poznać, widać, pokazuje ś., występuje jawnie, odznacza ś.: z. pana po cholewach, wilka po głosie; ani z. = nie pozostało znaku, ani znaku po czym; przysł., zapewne, może, prawdopodobnie, snadź, niezawodnie; z. ś. z kim, mieć z kim znajomość, być sobie wzajemnie znanym; z. ś. na czym, rozumieć ś. na czym, mieć znajomość czego, umieć co; z. ś. do kogo, do czego, ku komu, ku czemu, przyznawać ś. do czego, nie zapierać ś. czego; z. ś. do czego, poczuwać ś. do czego, uważać co za swój obowiązek.
Z nad — p. Z ponad.
Znadworny, będący od strony podwórza, zewnętrzny.
Znadworze, przysł., z dworu, z dziedzińca, z zewnątrz, zewnątrz budynku.
Znaglać, dok. Znaglić; zmuszać, przymuszać, naglić, zniewalać, przynaglać do czego, przyśpieszać.
Znaglenie, rzecz. od Znaglić.
Znaglić — p. nied. Znaglać.
Znagła, przysł., nagle, niespodzianie; raptem, wtym, naraz.
Znajda — p. Znajdek.
Znajdek, Znajda, dziecko znalezione, podrzutek.
Znajdować, Znajdywać, dok. Znaleźć; odszukiwać, natrafiać po poszukiwaniach na rzecz zgubioną; natrafiać na co przypadkiem; napotykać, natrafiać, zastawać; wynajdywać, odkrywać coś nieznanego; napotykać, spotykać; uzyskiwać, zyskiwać: z. wstęp do czego, z. uznanie, szacunek; z. co źle a. dobrze = mieć złe a. dobre mniemanie o czym, sądzić źle a. dobrze; z. ś., być znajdowanym, odnajdywać ś., być w pewnym miejscu, być obecnym przy czym; spotykać ś. z kim; przytrafiać ś., zdarzać ś.; dobrze a. źle ś. znaleźć = dobrze a. źle postępować, wychodzić z ludźmi, obchodzić ś. z niemi w taki a. inny sposób; umieć ś. znaleźć = znać zwyczaje towarzyskie, być ugrzecznionym.
Znajdywać — p. Znajdować.
Znajdziciel, ten, który co znalazł.
Znajoma, kobieta, którą ś. zna.
Znajomca, Znajomiec, znawca, znający ś. na czym, znawca, koneser; biegły, ekspert.
Znajomek, człowiek, znajomy komu, znajomy czyj, przyjaciel.
Znajomić, zaznajamiać, zapoznawać kogo z kim, z czym.
Znajomka, kobieta, znajoma komu, znajoma czyja, przyjaciółka.
Znajomo, przysł., po znajomemu, jako wypada znajomemu.
Znajomostka, znajomość, z którą nie warto ś. chwalić, uboczna, przelotna znajomość.
Znajomość, znanie czego, znanie ś. na czym, świadomość czego, wiadomość o czym, umiejętność posiadania czego umysłem: z. języka francuskiego, z. muzyki i t. p.; z. z kim: znanie kogo, stosunek towarzyski z kim, za-
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/639
Ta strona została przepisana.
